De herinneringen aan die tijd laten haar een intense liefde met beide vrienden herbeleven. Maria José reconstrueert de ménage à trois en realiseert zich dat er voor twintigjarigen van toen geen grenzen waren aan wat wel en wat niet kon, maar dat de driehoeksverhouding evenwel diepen sporen heeft nagelaten in hun latere leven.
De drie aanstormende schilders experimenteerden met liefde en seks, en hun geluk leek geen grenzen te kennen. Tegelijkertijd was hun verhouding een experiment met tolerantie en jaloezie, en werden ze gedwongen zich te bezinnen op de grenzen van de liefde en de creativiteit.