In 1940, terwijl zijn geliefde kasteel bezet wordt door de nazi’s, begint de zeventigjarige Bertrand de Maumort, aristocraat, soldaat en intellectueel, aan zijn memoires. Hij beschrijft zijn vroege jeugd, zijn erotische ervaringen op een katholieke kostschool, zijn verblijf in Parijs bij oom Éric, een eminent geleerde op wiens zondagse ontvangsten hij beroemdheden als Renan, Taine, Toergenjev, Daudet en Pasteur ontmoette, zijn relatie met de prachtige creool Doudou, zijn mislukte huwelijk met een charmant maar zeer conventioneel burgermeisje, zijn diensttijd in Marokko en zijn deelname aan de Eerste Wereldoorlog. Terwijl Maumort over zijn leven vertelt, verraadt hij onbewust zijn vooroordelen, illusies en morele tekortkomingen.
