Zolang ze zich kunnen herinneren, kampen Mae en Iris met zware depressies. Al hun hele leven stuiten hun hulpvragen op onbegrip. Want iedereen voelt zich toch weleens wat minder? Ze komen toch niets tekort? En stellen ze zich niet een beetje aan?
In Maar je lacht toch nog ruimen Mae Zaal en Iris de With vooroordelen en misverstanden over depressie uit de weg en doorbreken ze de schaamte en taboes. Openhartig vertellen ze over hun eenzaamste momenten, copingmechanismen en hoe ze met deze mentale ziekte hebben leren leven.
Hun boodschap: je bent niet alleen. Maar je lacht toch nog is een eerlijk en rauw verhaal over depressie, waardoor lezers zich gehoord, gezien en gesteund voelen.