Door de dromen beseft Maya dat haar perfecte leven maar schijn is. Ze doet afstand van haar leven zoals ze dat kent: ze zegt haar baan op, zet haar verloofde aan de kant en verlaat Jakarta. Ze begint te schrijven over Maia en haar oneindige nachtelijke reizen.
Werkelijkheid en fictie dreigen door elkaar te gaan lopen als de nachtelijke Maia tijdens een van Maya’s dromen ook begint te schrijven en schrijft over Maya, die wakker wordt op een perfecte ochtend.