De mensen waarmee Maigret in deze moordzaak te maken krijgt, zijn zó keurig, zó door en door fatsoenlijk en beleefd, dat de commissaris er moedeloos van wordt. Niemand kan hem iets vertellen met betrekking tot het slachtoffer, niets krijgt hij te horen dat als uitgangspunt voor zijn onderzoek kan dienen. Toch blijkt achteraf, dat iemand niet zómaar vermoord wordt.....