Christophe Schollaert (1971) studeerde als benedictijn van de abdij Affligem een tijdlang filosofie en theologie in Tilburg. Na zijn uittrede uit het klooster (in 1995) ging hij Germaanse talen studeren in Gent. Sinds 2001 is hij als lesgever werkzaam in het onderwijs, hoofdzakelijk in het volwassenenonderwijs. Zijn voornaamste interesses zijn poëzie, religie, klassieke muziek, schilderkunst en film.
Over zijn grote liefde voor de poëzie schrijft hij zelf: “Tijdens mijn middelbare schooltijd - ik zal zo’n zeventien jaar oud geweest zijn - voelde ik op een dag een onverklaarbare maar onweerstaanbare aandrang om mij in versvorm uit te drukken. Sindsdien ben ik eigenlijk onophoudelijk - maar wel met lange tussenpozen! - gedichten blijven schrijven.”
De erkenning liet niet lang op zich wachten. Al snel werden enkele van zijn gedichten in poëziewedstrijden bekroond. Zijn dichtwerk wordt gekenmerkt door een diep religieus besef en een volmaakte beheersing van de vorm.
Over zijn grote liefde voor de poëzie schrijft hij zelf: “Tijdens mijn middelbare schooltijd - ik zal zo’n zeventien jaar oud geweest zijn - voelde ik op een dag een onverklaarbare maar onweerstaanbare aandrang om mij in versvorm uit te drukken. Sindsdien ben ik eigenlijk onophoudelijk - maar wel met lange tussenpozen! - gedichten blijven schrijven.”
De erkenning liet niet lang op zich wachten. Al snel werden enkele van zijn gedichten in poëziewedstrijden bekroond. Zijn dichtwerk wordt gekenmerkt door een diep religieus besef en een volmaakte beheersing van de vorm.
