Ons zorgsysteem kraakt in zijn voegen. Het wordt stilaan onbetaalbaar, de zorgnood stijgt en er is een tekort aan zorgverstrekkers en financiële middelen. Experts en beleidsmakers zijn het erover eens: er is nood aan een grondige hervorming. Het schaakbord van de zorg lijkt ondoorgrondelijk. Maar zou niet in de eerste plaats de patiënt, de cliënt, de resident aan zet moeten zijn? Is het belangrijkste schaakstuk niet de mens op het kwetsbaarst van zijn bestaan, als hij hulpbehoevend is?