Simone Atangana Bekono debuteerde op overdonderende wijze in de literatuur met de dichtbundel hoe de eerste vonken zichtbaar waren. Ze bevestigde haar literaire talent met proza (Confrontaties en Zo hoog de zon stond), maar nu is ze back to basics met een tweede verzameling gedichten. Hoewel, back to basics? Alles komt op losse schroeven te staan in deze fundamenteel essayistische, lichamelijke, zichzelf bevragende of tegensprekende en ondermijnende poëzie. In een mengeling van zowel groteske en mythische als alledaagse beelden en bewust gebruikte clichés botsen twee stemmen die eens lieflijk moeten hebben samengeklonken op elkaar: soms zacht, maar vaak heftig en zelfs giftig. Poëzie die schrijnt.
