Marx, Wagner en Nietzsche ontwikkelden hun revolutionaire ideeën in de negentiende eeuw en hadden grote invloed op de periode daarna, een eeuw van extremen en politieke catastrofes. Politicoloog Herfried Münkler brengt deze drie fascinerende figuren bij elkaar, wijst op hun overeenkomsten en verschillen en roept daarmee een heel tijdperk op dat vele aardverschuivingen kende: politiek, economisch en maatschappelijk, maar ook esthetisch en psychisch. Marx was uit op de revolutie van de sociaaleconomische verhoudingen, Wagner op culturele regeneratie en Nietzsche op de schepping van een nieuwe mens. Münkler laat zien dat wij in onze tijd de ideeën van Marx, Wagner en Nietzsche opnieuw moeten interpreteren om ze tot ons te laten spreken. Genuanceerd, kritisch en helder werpt hij nieuw licht op drie grootmeesters wier ideeën kunnen dienen ‘als reflectieruimte voor de omslagen in de eenentwintigste eeuw’, met zijn nieuwe tendensen tot ongelijkheid en kritiek op het kapitalisme (Marx), de opkomst van nieuw nationalisme en antisemitisme (Wagner), en vragen over de plaats van het individu in een wereld beheerst door massamedia (Nietzsche).
