Niet alle mores gaan naar de stortplaats van de geschiedenis. Journalisten moeten zich vasthouden aan de wetenschap dat de waarheid er nog steeds toe doet – al wordt die misschien anders gedefinieerd. Ook al is het businessmodel van hun uitgevers defect, en kunnen ze steeds minder vertrouwen op een loyaal publiek, naar de kern van wat ze doen zal vraag blijven bestaan. Die kern bestaat niet langer uit het overal zichtbare nieuws van gisteren. Maar aan journalisten die kunnen vertellen, die de verhalen kunnen doorgeven over de meest recente geschiedenis, die dat betrouwbaar en boeiend kunnen doen, zal ook in een digitale cultuur van bloggende burgers behoefte blijven bestaan. In de eenentwintigste eeuw is er weinig zo sterk veranderd als de media. Alle vertrouwde journalistieke wetten lijken overboord te zijn gegooid door de opkomst van internet en commerciële zenders. Henk Blanken maakt in Mediamores de stand van zaken op. Hij stelt prikkelende vragen en geeft tegendraadse en verrassende meningen, over onder andere de kwestie Joran van der Sloot, Wikipedia, weblogs, YouTube en uiteraard de populaire website GeenStijl
