In 2004 begon Willem Nijholt zijn herinneringen op te schrijven. Hij schrijft over het paradijselijke Indië en zijn aangrijpende kampervaringen, over zijn liefde voor het toneel en het omgaan met een ernstige ziekte. In de meeslepende verhalen die hij Hella S. Haasse vertelt, bewondert hij en maakt hij zich boos beide met bonzend hart.
'Uit Willem Nijholts brieven blijkt zijn plezier in het onder woorden brengen van alles wat hem bezighoudt. Ze vormen in de eerste plaats een spontaan en onbevangen opgeschreven zelfportret.' Hella S. Haasse