Op een ochtend tijdens het ontbijt legt Tish plotseling een scherp overlevingsmes op tafel. De punt gericht op haar stiefvader die tegenover haar zit. "Van nu af aan heb ik dit mes. Altijd." Haar knieën zijn waterig en haar mond trilt.
Haar stiefvader schenkt er geen aandacht aan. Haar moeder let niet op hen. Tijdens het ontbijt heeft ze het te druk.
"Als je ooit nog eens - binnenkomt, en - " Tish dwong zichzelf het te zeggen. "Als ik - " haar hart bonsde in haar oren, bonsde. "Of in mijn bed!" Dit gilde Tish. "Hoor je me? Als je nog eens bij me in de buurt komt dan - "
Zijn gezicht werd rood. Zijn oren ook. Hij kon haar nu niet meer negeren.
"Waar heb je het in vredesnaam...?" hij deed net of hij van niets wist. Zijn handen op de tafel waren tot vuisten gebald. Ze haatte zijn handen.
"Dan snij ik je handen eraf, dan - "
Dit is het begin van de dag waarop alle opgekropte gevoelens van Tish een uitweg zoeken. Een dag waarop opnieuw duidelijk wordt dat haar moeder haar niet steunt en een dag waarop ze beseft dat er maar één is die haar kan helpen zich te verzetten tegen haar stiefvader: zijzelf. Deze dag wordt een breekpunt
Haar stiefvader schenkt er geen aandacht aan. Haar moeder let niet op hen. Tijdens het ontbijt heeft ze het te druk.
"Als je ooit nog eens - binnenkomt, en - " Tish dwong zichzelf het te zeggen. "Als ik - " haar hart bonsde in haar oren, bonsde. "Of in mijn bed!" Dit gilde Tish. "Hoor je me? Als je nog eens bij me in de buurt komt dan - "
Zijn gezicht werd rood. Zijn oren ook. Hij kon haar nu niet meer negeren.
"Waar heb je het in vredesnaam...?" hij deed net of hij van niets wist. Zijn handen op de tafel waren tot vuisten gebald. Ze haatte zijn handen.
"Dan snij ik je handen eraf, dan - "
Dit is het begin van de dag waarop alle opgekropte gevoelens van Tish een uitweg zoeken. Een dag waarop opnieuw duidelijk wordt dat haar moeder haar niet steunt en een dag waarop ze beseft dat er maar één is die haar kan helpen zich te verzetten tegen haar stiefvader: zijzelf. Deze dag wordt een breekpunt
