‘Oma heeft me een porseleinen doosje gegeven.
Ik las het in haar blauwe ogen: van nu af aan ben ik groot.
Ik mag voor dit doosje zorgen en het vullen met belangrijke dingen.
Alles wat mijn kleine hartje blij maakt stop ik erin.
’s Avonds open ik mijn doosje en al het geluk van de dag verlicht het plafond van mijn kamer. Oh! Kijk hoe het schittert!’
Ik las het in haar blauwe ogen: van nu af aan ben ik groot.
Ik mag voor dit doosje zorgen en het vullen met belangrijke dingen.
Alles wat mijn kleine hartje blij maakt stop ik erin.
’s Avonds open ik mijn doosje en al het geluk van de dag verlicht het plafond van mijn kamer. Oh! Kijk hoe het schittert!’
