Krista Bracke ging in 2009 door een hel, samen met haar man leverde ze een titatengevecht. Met succes, al draagt ze de sporen van die zware aanval: voortaan gaat ze door het leven met twee onderbeenprothesen, een halve rechterhand, een chronische longaandoening en een immuundefect. Of om het met de woorden van Krista zelf te zeggen: ‘Ik heb zo veel geluk gehad.’
In Mijn leven op stelten vertelt Krista Bracke over de strijd die ze heeft geleverd om met de beperkingen van haar nieuwe leven om te gaan. Om opnieuw een evenwicht te vinden in haar bestaan als mama van twee zonen. Om haar grenzen telkens weer een beetje te verleggen, want vijf
jaar later kan ze weer stappen, zwemmen, fietsen, autorijden en zelfs tango dansen.