Toen zij elkaar leerden kennen, was Ivanovitsj een echte Sovjetburger. Hij verdedigde het systeem, had kritiek op het Westen, was kortom een typisch kind van de Koude Oorlog. Net als Olink overigens.
Maar naarmate de tijd vorderde en Vladimir Ivanovitsj zijn land beter leerde kennen, ging hij zich steeds vrijer gedragen. Hij ging met de nodige ironie over zijn land praten en begon steeds meer te lijken op een Nederlander, wiens taal hij uitmuntend spreekt. En als hij bij Olink in Amsterdam op bezoek was, leek het alsof hij hier geboren was.
'Tot dat moment in het voorjaar van 2014 toen hij weer eens in Amsterdam was en we ons aan een Russische dis te buiten gingen,' herinnert Olink zich. 'We kregen ruzie. Dat gebeurde wel eens vaker, maar nu was het anders. Hij maakte mij uit voor agent van de CIA, ik noemde hem 'verpoetiniseerd'. De rapen waren gaar. Vooral nadat tot overmaat van ramp de MH-17 neerstortte boven Oekraïne en iedereen op het westelijk halfrond naar Poetin wees als de schuldige. Onze vriendschap kreeg het zwaar te verduren.'
Hans Olink (1951) verdiept zich al heel lang in de geschiedenis van de twintigste eeuw. Hij maakte tal van reportages voor het VPRO-radioprogramma OVT en schreef artikelen in onder meer NRC Handelsblad en de Volkskrant. Hij schreef een tiental historische boeken. Eerder verschenen bij uitgeverij PROMINENT van zijn hand Berlijn! Berlin! In het spoor van de geschiedenis (2015) en De Idealisten. Nederlandse kunstenaars in Oost-Berlijn (2016).