Mijn vrienden en Armand, de eerste twee romans van de Franse schrijver Emmanuel Bove, lijken wel tweelingen. Victor Bâton, de verteller van Mijn vrienden en van het ook in dit boek opgenomen korte verhaal Een andere vriend, is wanhopig op zoek naar een vriend. Telkens als hij iemand ontmoet, draait het op een mislukking uit. Bâton kan niet alleen leven, maar samenleven lukt hem ook niet. Armand woont ongemakkelijk samen met Jeanne, een tien jaar oudere vrouw die hem uit de goot heeft gehaald. Wanneer hij op een dag zijn kameraad van vroeger weer tegen het lijf loopt, begint een huiveringwekkende ondergang.
Victor Bâton en Armand zijn buitenstaanders die hun eigen bestaan onmogelijk maken en er niet in slagen hun leven in handen te nemen. Even precies als een horlogemaker, en met een dosis wrange humor, registreert Bove hun fijnste gemoedsbewegingen. Met zijn kale, trefzekere staccato zinnetjes en zijn neus voor touchante details boorde hij een heel eigen, nieuwe manier van vertellen aan.
Victor Bâton en Armand zijn buitenstaanders die hun eigen bestaan onmogelijk maken en er niet in slagen hun leven in handen te nemen. Even precies als een horlogemaker, en met een dosis wrange humor, registreert Bove hun fijnste gemoedsbewegingen. Met zijn kale, trefzekere staccato zinnetjes en zijn neus voor touchante details boorde hij een heel eigen, nieuwe manier van vertellen aan.
