De vader van Maaike Sips ging in 2012 met pensioen en nam meteen afscheid van zijn bestaan als man. Opeens was daar Monica. Monica had haast, ze was als de dood dat ze als man haar graf in moest. Maaike kreeg geen kans om afscheid te nemen van de man die ze veertig jaar als haar vader had gekend en bleef zitten met veel vragen. Waarom was Monica pas zo laat uit de kast gekomen? Hoe had ze het volgehouden om bijna zeventig jaar een mannenrol te spelen?
In Monica, mijn vader duikt Maaike Sips in het verleden van haar vader om die nieuwe vrouw in haar leven met terugwerkende kracht een geschiedenis te geven. Ze ontdekt dat haar verhaal parallel loopt aan de ontwikkeling van het taboe op transseksualiteit, dat nog maar net doorbroken wordt. Goudeerlijk, met oprechte verwondering en een buitengewoon goed oog voor detail beschrijft ze de worstelingen die haar vader heeft moeten doorstaan.
