De kleine wezens van Aurora's volkje leven in een uiterst ongemakkelijke wereld, waarin de schattige sfeer hand in hand gaat met schokkend geweld. Hoe ziet de menselijkheid eruit, als de omgeving maar deels menselijk is?
Kerascoët bewees met de trilogie Beeldschoon al een sprookje te kunnen maken dat verder gaat dan het genre voorschrijft. Met dit scenario van Vehlmann verlegt "Mooi Duister" de grens nog verder.
Ongerieflijk mooi.