Nu met twee bonusessays van Alejandro Zambra!
'Ze vroegen me hen / dertig dagen vooraf in te lichten, dertig / maal zeiden ze me / te vertrekken en niet terug te keren.'
Dit zijn de afsluitende zinnen van 'Mudanza: een verhuisbericht' van de Chileense schrijver Alejandro Zambra, een gedicht dat brutaal begint, uitweidt, lijkt te ontsporen in bizarre beelden, maar ook ontroert:
'Of je blijft, zeiden ze me, uitgeput met je hoofd naast / de voeten van de geliefde die slaapt zonder te weten / dat ook jij daar bent.'
Maar net als in Zambra's proza blijft niemand waar hij wil zijn; altijd wordt er weer vertrokken, altijd worden er geliefden achtergelaten. En 'Mudanza' verleidt: het lange gedicht is een invocatie, een oproep, een smeekbede om keer op keer opnieuw gelezen te worden.
'Ze vroegen me hen / dertig dagen vooraf in te lichten, dertig / maal zeiden ze me / te vertrekken en niet terug te keren.'
Dit zijn de afsluitende zinnen van 'Mudanza: een verhuisbericht' van de Chileense schrijver Alejandro Zambra, een gedicht dat brutaal begint, uitweidt, lijkt te ontsporen in bizarre beelden, maar ook ontroert:
'Of je blijft, zeiden ze me, uitgeput met je hoofd naast / de voeten van de geliefde die slaapt zonder te weten / dat ook jij daar bent.'
Maar net als in Zambra's proza blijft niemand waar hij wil zijn; altijd wordt er weer vertrokken, altijd worden er geliefden achtergelaten. En 'Mudanza' verleidt: het lange gedicht is een invocatie, een oproep, een smeekbede om keer op keer opnieuw gelezen te worden.
