Marc Reynebeau onderzoekt in zijn nieuwe boek - vanuit internationaal perspectief - de lange schaduw die de Eerste Wereldoorlog op de geschiedenis wierp. 1918, het einde van de traumatiserende Eerste Wereldoorlog, wordt gewoonlijk geïnterpreteerd als een historische breuk, het einde van 'de lange negentiende eeuw'. De afloop van de oorlog had dan ook tal van ondenkbare gevolgen, van het uiteenvallen van vier grote imperia tot de Russische Revolutie. Dat betekent echter nog niet dat de wereld op 12 november 1918 zonder meer met een nieuwe lei begon. Wie tevoren de macht had, ging op zoek naar nieuwe vormen om die te kunnen behouden. Had de massale inzet van soldaten 'de massa' voorgoed tot een maatschappelijke realiteit gemaakt, de uitbreiding van de politieke democratie ging gepaard met nieuwe methodes om diezelfde massa te disciplineren of om de emancipatie van vrouwen, arbeiders of gekoloniseerde landen in nieuwe formules in te perken. Een proces dat tot vandaag onvoltooid is.