Aan het eind van de antarctische cirkel, in de jaren na de Eerste Wereldoorlog, nadert een stoomschip een verlaten eiland, ver van alle scheepvaartroutes. Aan boord is een jonge man, op weg om als meteoroloog aan het werk te gaan. Hier zal hij een jaar lang in totale afzondering leven, aan het koude einde van de wereld. Eenmaal aan wal vindt hij echter geen enkel spoor van de man die hij zou komen aflossen, alleen bossen, een verlaten hut, rotsen, stilte en de omringende zee. En een mysterieuze en zwaar bewapende vuurtorenwachter. Als de nacht valt, wordt deze plotseling en noodgedwongen een bondgenoot... Het eiland blijkt veel geheimzinniger en vijandiger te zijn dan hij dacht.
Piñols roman zit dicht op de huid van onze tijd en laat zich lezen als een bloedstollende parabel. Het vertellend meesterschap van deze jonge wereldauteur slaagt er met verve in het verborgene pijnlijk aanschouwelijk te maken, tot we het bijna niet meer kunnen aanzien.
Piñols roman zit dicht op de huid van onze tijd en laat zich lezen als een bloedstollende parabel. Het vertellend meesterschap van deze jonge wereldauteur slaagt er met verve in het verborgene pijnlijk aanschouwelijk te maken, tot we het bijna niet meer kunnen aanzien.
