De Utrechtse historicus Duco Hellema, zelf een `babyboomer, presenteert in Nederland en de jaren zeventig het verhaal van een samenleving op drift. Het waren in eerste instantie vooral linkse strijdformaties die de politieke arena betraden (en de spelregels veranderden). Maar al snel ontstonden tegenkrachten die zich ergerden aan het linkse gedram, aan langharige demonstranten, opbouwwerkers, studenten en krakers. Tegen de achtergrond van een aanzwellende economische crisis verloren radicale en linkse hervormers steeds meer het initiatief. Net als elders in de westerse wereld begon de politieke atmosfeer tegen het einde van de jaren zeventig om te slaan. De kruisraketten zorgden weliswaar nog voor jarenlange onrust, maar het tijdvak van de grote hervormingsplannen was begin jaren tachtig voorbij.
Over de auteur(s):
Duco Hellema is als hoogleraar in de Geschiedenis der Internationale Betrekkingen verbonden aan het Departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis van de Universiteit Utrecht.