Tijdens de Koude Oorlog waren er verschillende Nederlandse militairen die na desertie terechtkwamen achter het IJzeren Gordijn. In Tsjechoslowakije maar vooral in de DDR.
Sommigen van hen gingen werken voor de KGB, de Stasi of de StB, maar de meesten wilden eenvoudig niet in Indië of Nieuw-Guinea vechten en keerden na de verjaring van hun desertie terug naar huis. Bij anderen was er nauwelijks sprake van desertie, maar vooral van onbezonnenheid of zelfs misverstanden.
Schrijver Rende van de Kamp onderzocht documenten uit archieven van de Stasi, de AIVD en de MIVD en sprak met de nog levende deserteurs. Het bleek om open en vriendelijke mensen te gaan die graag hun verhaal vertelden.
Sommigen van hen gingen werken voor de KGB, de Stasi of de StB, maar de meesten wilden eenvoudig niet in Indië of Nieuw-Guinea vechten en keerden na de verjaring van hun desertie terug naar huis. Bij anderen was er nauwelijks sprake van desertie, maar vooral van onbezonnenheid of zelfs misverstanden.
Schrijver Rende van de Kamp onderzocht documenten uit archieven van de Stasi, de AIVD en de MIVD en sprak met de nog levende deserteurs. Het bleek om open en vriendelijke mensen te gaan die graag hun verhaal vertelden.
