Deze roman is Simone de Beauvoirs afrekening met illusies. Maar zij levert ons niet over aan een verlammend pessimisme. Het is alsof zij ons toeroept: Zo zijn wij. Steeds gedreven door luchtspiegelingen en steeds weer de dupe. Maar wij bestaan. Laten wij handelen naar eigen inzicht en eigen geweten. Wij kunnen niet anders. Goed en kwaad zijn onverbrekelijk verbonden.