Kafka meets Hendrik Groen
Voor zover Michiel Gregorius zich kan herinneren, is er nooit iets mis
geweest met zijn gezondheid. Hoe het dan komt dat hij nu gedeeltelijk
verlamd zijn dagen in een zorginstelling slijt, is hem een raadsel. En
zo heeft hij er nog wel een paar. Waarom mag hij geen contact hebben met
de buitenwereld? Wat is het nut van al die onderzoeken en medische
ingrepen die hij moet ondergaan? En wat is er toch met die Tibo? Een
toonbeeld van efficiëntie, zeker, maar zou het voor iedereen niet beter
zijn als ook die zich af en toen eens van zijn menselijke kant liet
zien?
Vragen genoeg. Maar aan wie hij ze ook stelt, telkens stuit Michiel op
een muur van ongemakkelijk stilzwijgen of mooipraterij. Na een reeks
ongemakkelijke en soms ontluisterende incidenten gaat hij op zoek naar
mogelijkheden om buiten de muren van de instelling weer een eigen leven
op te bouwen. Dat confronteert hem met pijnlijke waarheden over zichzelf
en over de maatschappij waarin hij leeft.
