A.H.J. DAUTZENBERG leidt al enkele jaren aan tinnitus, auditieve kanker zoals hij het zelf noemt. Meestal kan hij het kabaal in zijn kop redelijk verdragen, maar soms wordt hij nagenoeg gek van de nucleaire ruisgeluiden en schrille horrorklanken. Vooral in bed, wanneer het hem niet lukt om met omgevingsgeluiden – regen, muziek, de privébioscoop, met zijn vingers op het hoofdkussen krassen – de tinnitus te dempen. Tijdens zijn snorkelvakantie op het stille eiland Gozo kreeg hij echter een lumineus idee. ‘Wanneer ik weer eens opgesloten zit in een knipperende tl-lamp, een slijpende tandartsboor of een piepende remschijf probeer ik het atonale lawaai enige lyriek en schwung mee te geven, een cantabile melodie. Ik laat dan bijvoorbeeld een roodborstje door mijn hoofd vliegen en zingen, figuren en melodieën aanbrengen. Mijn tinnitus doet dan mee; de schurende klanken en zeurende galmen proberen het roodborstje te volgen, in zang én vlucht, veelal met verzachtend effect. De ene keer laat ik een merel binnen, dan weer een nachtegaal of veldleeuwerik, afhankelijk van de intensiteit van de tinnitus, haar podiumdrift.’ Dautzenberg keerde uit Gozo terug met een bundel tinnitusgedichten. Daarmee houdt hij zijn binnenwereld een beetje bewoonbaar.
OVER DE SCHRIJVER
A.H.J. Dautzenberg (1967, Heerlen) debuteerde in 2010 met de verhalenbundel Vogels met zwarte poten kun je niet vreten. Verschillende recensenten riepen het boek uit tot Debuut van het Jaar. Sindsdien schrijft hij in gestaag tempo aan een veelzijdig oeuvre van romans, essays, brieven, toneelteksten, verhalen en gedichten. ‘A.H.J. Dautzenberg is onze literaire meester in de grensoverschrijding. Of zoals hij het zelf psychologiserend noemt: transgressie. Hij overschrijdt graag de grenzen van genres, verwachtingen, dwingende vormen en normen, het betamelijke,’ schreef NRC Handelsblad over hem.
Dautzenberg onderscheidt zich ook door zijn maatschappelijke betrokkenheid. Een schrijver bovendien die niet alleen geëngageerd is, maar er ook naar handelt. In 2016 won hij de Impact Award voor de armoedeglossy Quiet 500. In 2018 verscheen in de reeks Privédomein het dagboek Ik bestaat uit twee letters. ‘Met de scherpzinnigheid, het engagement en de klare taal die zijn eerder proza kenmerken neemt Dautzenberg in Ik bestaat uit twee letters de maat van het dagboekgenre,’ schreef Knack.
OVER DE SCHRIJVER
A.H.J. Dautzenberg (1967, Heerlen) debuteerde in 2010 met de verhalenbundel Vogels met zwarte poten kun je niet vreten. Verschillende recensenten riepen het boek uit tot Debuut van het Jaar. Sindsdien schrijft hij in gestaag tempo aan een veelzijdig oeuvre van romans, essays, brieven, toneelteksten, verhalen en gedichten. ‘A.H.J. Dautzenberg is onze literaire meester in de grensoverschrijding. Of zoals hij het zelf psychologiserend noemt: transgressie. Hij overschrijdt graag de grenzen van genres, verwachtingen, dwingende vormen en normen, het betamelijke,’ schreef NRC Handelsblad over hem.
Dautzenberg onderscheidt zich ook door zijn maatschappelijke betrokkenheid. Een schrijver bovendien die niet alleen geëngageerd is, maar er ook naar handelt. In 2016 won hij de Impact Award voor de armoedeglossy Quiet 500. In 2018 verscheen in de reeks Privédomein het dagboek Ik bestaat uit twee letters. ‘Met de scherpzinnigheid, het engagement en de klare taal die zijn eerder proza kenmerken neemt Dautzenberg in Ik bestaat uit twee letters de maat van het dagboekgenre,’ schreef Knack.
