Sinds de Tweede Wereldoorlog is de wereldbevolking verdrievoudigd tot meer dan zes miljard mensen. Dit biologische 'succes' in bijna alle delen van de wereld heeft niet alleen grote ecologische effecten, maar leidt ook overal tot een gevoel van crisis. We worden steeds onzekerder over de schaal van modernisering en mondialisering en we vrezen het cynische gezicht van het postkapitalisme. Moet er niet iets wezenlijks veranderen?
In Nieuwe spijswetten geeft Louise O. Fresco aanknopingspunten voor een nieuwe ethische en wetenschappelijke basis voor onze houding ten opzichte van voedsel en landbouw. Hiermee brengt zij een duidelijke samenhang aan tussen ogenschijnlijk uiteenlopende onderwerpen als vetzucht bij jongeren, de smaak van Italiaanse tomaten, genetisch gemodificeerde gewassen, armoede en honger in een Afrikaanse krottenwijk, en onze heimwee naar het paradijs. Voor iedereen die zich afvraagt of een duurzame samenleving nieuwe taboes verlangt.
Louise O. Fresco publiceerde eerder de essaybundel De ondraaglijke lichtheid van de vleermuis en het succesvolle Schaduwdenkers & Lichtzoekers. Eveneens verschenen van haar de romans De kosmopolieten en De Tuin van de Sultan van Rome.
Over De Tuin van de Sultan van Rome:
'Op een prachtige, lichtvoetige toon beschrijft Fresco het harde leven van de illegaal (...). Het verhaal wordt nergens zwaarmoedig. Het is het contrast tussen de opgewekt po?tische toon en het tragische lot van de immigrant dat ontroering en mededogen opwekt.'
de volkskrant
'Ze heeft duidelijk goed om zich heen gekeken bij haar tochten door de stad, met een scherp oog voor wat zich in de marge van de Romeinse samenleving afspeelt. Al haar betrokkenheid bij de hongerige en anderszins misdeelde medemens, haar mededogen met de verworpenen en haar niet mis te verstane maatschappijkritiek heeft ze in deze in po?tische taal geschreven novelle neergelegd.'
elsbeth etty, nrc handelsblad