De familie Abulheja wordt gedwongen hun dorp Ein Hod te verlaten en naar een vluchtelingenkamp in Jenin te vertrekken. In de chaotische vlucht raakt de jonge Isma’iel vermist. Hij wordt meegenomen door een Israëlische soldaat en groeit op als een joodse jongen met de naam David. Zijn broer Joessoef kiest, gedreven door een alomvattende haat jegens de bezetters, de radicale kant van de PLO. Door de ogen van Amaal, hun jonge zusje, zien we hoe drie decennia van geweld en oorlog voorbijgaan.
Wat gij niet wilt u dat u geschiedt …
Wie kan ooit begrijpen dat na de holocausthorror júíst de gevluchte Joden eenzelfde leed gaan veroorzaken bij het Palestijnse volk. Marteling en afslachting van mannen, vrouwen, zelfs kinderen. Huis en eigendommen ingepikt, bezet land. Door slimme propaganda groeien hele westerse generaties op met het beeld van een onderdrukt Israël. We kopen massaal Jaffa-sinaasappels en Gretta Duisenberg wordt verguisd. Ondertussen weten we beter, voortschrijdend inzicht en dergelijke. Blijft de hamvraag of nazi-Duitsland niet de ware veroorzaker is van het Israëlisch-Palestijns conflict, waarna de westerse wereld escalatie mogelijk maakte door de Palestijnen in woord en daad te verloochenen. Ademloos gelezen, ontsteld dichtgeslagen.
Zeer emotioneel verhaal over een Palestijnse familie die door de Israëliërs verdreven wordt van hun grondgebied. Het is geschreven vanuit de Palestijnse kant waardoor ook meer inzicht wordt verkregen hoe dat volk heeft geleden onder de bezetting door Israël. Het is het meest indrukwekkende en hartverscheurende boek dat ik ooit heb gelezen.