Ben ik nog aantrekkelijk? Heb ik alles uit de liefde, het vaderschap, mijn vriendschappen en mijn loopbaan gehaald? Hoe kan het dat ik er ineens bij wil lopen als een cowboy? En hoe verberg ik mijn groeiende onzekerheid voor al die aantrekkelijke oudere meiden die hopelijk nog snel op mijn pad komen?
Wim de Jong had rond zijn 45-ste aan een paar van zulke vragen genoeg om zichzelf kwijt te raken in een heuse midlifecrisis, volgens hem het meest onderschatte mannenprobleem in de medische wetenschap. Die midlife is intussen al acht jaar aan de gang en daar schrijft hij wekelijks over in Volkskrant magazine. In Oefenvijftiger legt hij, tobbend, zwelgend en ook wel jammerend het gevoelsleven van de ouder wordende man bloot en dat leverde een treffend, tragikomisch egodocument op. Troostvoer voor alle moderne mannen op leeftijd!