Toen Patrick Modiano werd bekroond met de Nobelprijs voor de Literatuur was dat vooral, aldus het Nobelprijscomité, omdat hij als geen ander de kunst van het herinneren verstaat. Modiano is een melancholicus pur sang, die in zijn romans de betrouwbaarheid van het geheugen onderzoekt, en die ons keer op keer terugvoert naar het Parijs van zijn jeugd.
In Om niet te verdwalen draait het om een schrijver, Jean Daragane, die een pijnlijke gebeurtenis uit zijn verleden probeert te vergeten. Maar als het adresboekje dat hij was kwijtgeraakt door twee louche figuren wordt teruggevonden, wordt hij overvallen door herinneringen aan de jaren vijftig, toen het huis van zijn pleegmoeder door de politie in de gaten werd gehouden.
