Ze zijn de pioniers van de Marokkaanse en Turkse immigratie in Brussel:
mannen en vrouwen die in de jaren 60 en begin jaren 70 overgekomen
zijn, nu eens helemaal alleen, ingaande op de vraag van België naar
buitenlandse arbeidskrachten, dan weer om een familielid te vervoegen dat al
vertrokken was. Ze hebben een nieuw universum ontdekt, een stad die niets
te maken had met wat ze voordien gekend hadden en die eigenlijk ook niet
meer lijkt op wat ze vandaag is.
Ter gelegenheid van 50 jaar Marokkaanse en Turkse migratie, heeft? de Foyer
het historisch onderzoeksbureau Geheugen Collectief gevraagd om deze periode
opnieuw tot leven te brengen door de mensen te beluisteren die het toen
allemaal van heel dichtbij meegemaakt hebben: een dertigtal Brusselaars van
Turkse en Marokkaanse herkomst, en enkele andere getuigen die, vaak beroepshalve,
met hen in nauw contact gestaan hebben.
Hun verhalen zijn ontroerend, amusant, ze wekken verwondering en vertedering,
en altijd zijn ze eerlijk en leerzaam. De getuigen roepen de risico’s en wisselvalligheden
op tijdens hun eerste reis, de aankomst in een voor hen totaal
onbekende stad, de zoektocht naar een eerste job en behuizing, de sociale
weefsels en ontmoetingsplaatsen die ontstonden en de soms dubbelzinnige
relatie die groeide met het land van herkomst. Naast een relaas van de feiten,
brengen ze ook hun gevoelens en emoties over.
Dit boek geeft? het woord aan deze migranten van de eerste generatie, op
een wijze die ook een historisch kader brengt. Maar het is ook en vooral een
fascinerend verhaal.
