In die persoonlijke en openhartige essay gaat Yasmine Allas op zoek naar wat er in de samenleving de afgelopen decennia is gebeurd. Toen zij eind jaren tachtig in Nederland was aangekomen, werd zij aangesproken op haar persoon ('jij'), tegenwoordig ('jullie').
Haar eigen zuster, die glansrijk een studie medicijnen afrondde, gaat inmiddels in niquaab getooid. Een buurtbewoner bad recentelijk voor Allas: laat Allah haar Nederlandse echtgenoot doodmaken, om hem te vervangen door een goede moslim.
De schrijfster geeft uiting aan haar grote ongerustheid en richt zich rechtstreeks tot jong moslims: 'Het is tijd om de islam eindelijk in een helder daglicht te stellen, te laten zien hoe tolerant en vreedzaam de islam kan zijn. Hoe gering de ruimte ook is die je hebt, eis dat er niet meer over je wordt gesproken maar juist met je'.