en toekomst. Zij becommentarieert alles wat hij schrijft, maar wil niet praten over hun relatie.
Daav is teleurgesteld in zijn werkgevers, zoals Jonne van de ondernemerspartij en de professor Hans Dijkstra, die aanvankelijk zo inspirerend waren. Daavs pamflet Tegen de schuld levert hem doodsbedreigingen op en kost hem de relatie met zijn moeder. Gelukkig is er Vigée, een raadselachtige, inspirerende vrouw die hem leert te ‘ontweten’, hem leert alles te bevragen, geen enkele context vanzelfsprekend te vinden en zo nieuwe paden te verkennen.
Menno van der Veen presenteert, in zijn overdonderende stijl, het morele dilemma tussen ontweten of herdenken als de onmogelijke maar noodzakelijke keuze tussen twee vrouwen. Ontweten werpt daarmee explosieve vragen op over de omgang met relaties van alledag én onze recente geschiedenis.