‘Jij mag mijn verhaal schrijven,’ zei ze. Zij is een kunstenaar en adoptiedochter met een dove zoon en een troebele geschiedenis. Hij is een journalist die kort voor zijn opruststelling door zijn verleden wordt ingehaald. Zij is op zoek naar iets om terug te vinden. Hij naar iets om achter te laten. In een wankele nieuwe vertrouwelijkheid proberen ze allebei met zichzelf en hun verschillende werelden in het reine te komen. Een vrouw aan zee speelt daarin vooraf een hoogst verwarrende rol.
Onvoltooid is een delicaat en tegelijk indringend verhaal – gebaseerd op ware gebeurtenissen – over afkomst en verwantschap, waarheid en leugen, hoop en teleurstelling, maar vooral is het een hartroerende geschiedenis over de herinnering aan dat altijd weer ongrijpbare verlangen dat we intimiteit noemen.
Gie Bogaert geldt als een subtiel chroniqueur van het verlies. Hij verwierf faam met puntgave, vaak verstilde romans, waaronder Wat kwaad doen de tovenaars?, Hemelstof, Luchtgezichten en Roosevelt.
Onvoltooid is een delicaat en tegelijk indringend verhaal – gebaseerd op ware gebeurtenissen – over afkomst en verwantschap, waarheid en leugen, hoop en teleurstelling, maar vooral is het een hartroerende geschiedenis over de herinnering aan dat altijd weer ongrijpbare verlangen dat we intimiteit noemen.
Gie Bogaert geldt als een subtiel chroniqueur van het verlies. Hij verwierf faam met puntgave, vaak verstilde romans, waaronder Wat kwaad doen de tovenaars?, Hemelstof, Luchtgezichten en Roosevelt.
