Tijdens een college over experimentele poëzie van eeuwen geleden, waarbij de docente elke leerling dwong om een bladzijde hardop voor te lezen, werd ik gebeld door Daniël. Ik mompelde dat ik naar de wc moest, haastte me de gang op en hoorde Daniël zeggen: 'Wil je misschien redacteur worden? We hebben nog geen auteurs en betalen geen salaris. Maar het is een investering.'
Ik dacht: investeren, dat klinkt goed, dat wil ik weleens proberen. Bovendien: welke twintigjarige krijgt nou de kans zelf boeken uit te geven en te redigeren?