Puberteit, zwangerschap: kastenvol zijn er over deze grote hormonenhussels in een vrouwenleven geschreven, eindeloos wordt erover geklept. Francine Oomen kan erover meepraten als auteur van de succesvolle 'Hoe overleef ik'-reeks, waarmee ze duizenden pubers door een lastige tijd loodste. Maar hoe zit het met die derde hormonenhussel, de overgang? Daarover klinken hier een daar inmiddels wel wat piepjes, maar echt op de kaart staat het fenomeen niet. En ook dit ervoer Oomen aan den lijve: ze werd min of meer overvallen door een reeks symptomen, van breinblubber tot opvliegers en verzakkingen van velerlei aard. Het moeilijkst was misschien nog wel de innerlijke strijd met schuldgevoel en prestatiedrang. Leuk is anders, maar we kunnen er allemaal ons voordeel mee doen, want het geworstel heeft geleid tot een magnifieke graphic memoir. Een informatief, oogstrelend, geruststellend, confronterend en oergeestig boek, dat niet alleen een persoonlijke strijd documenteert, maar ons ook de ogen opent voor een maatschappelijke kwestie. Vrouwen rond de vijftig zitten tegenwoordig niet meer weg te kwijnen achter de gerania, maar spelen een cruciale rol in economie en maatschappij. Vooralsnog wordt elk overgangsgedoe weggemoffeld en/of weggeslikt middels hormoontherapie. Dat moet anders kunnen - in ieders belang.
Dit is allemaal veel te herkenbaar, mensen. Ik heb hem nu maar op de salontafel laten slingeren en mijn significant other er op gewezen dat als hij effe niet meer snapt wat er met mij aan de hand is, dit boek maar eens door moet bladeren. Aanrader, al is het al maar voor de morele ondersteuning van jezelf.