Niet dat zijn gedichten er minder concreet van worden. Bij Hofman is ook de liefde iets dat je gewoon aan kunt kijken: plotsklaps staat ze daar. En wat doet u dan?
U legt uw mes neer,
U laat het mes het mes.
U laat uw jas, uw hoed vallen,
U laat de jas de jas, de hoed de hoed.