Het oponthoud (le sursis), het tweede deel van de romancyclus de wegen der vrijheid, speelt in de tijd waarin de nazibarbaren europa en de mens bedreigden. Sartres meesterschap blijkt in deze roman o.a. Hieruit, dat hij maatschappelijk-politieke ontwikkelingen glashelder schetst uitsluitend door uitbeelding van mensen, hun verschijning, hun gedachten, hun woorden. Hij doet dit als wijgeer en cultuurcriticus, maar ook steeds als romancier, die levende mensen tekent in een zeer bewogen tijd.