Een man staat op een kruispunt in zijn leven. Wanneer allebei zijn ouders overleden zijn, ervaart hij de totale zinloosheid van het bestaan. Zijn huwelijk is gestrand, zijn gezin heeft hij verloren, zijn verleden is weggevaagd. Hij belandt in een existentiële crisis en wordt beheerst door een gevoel van gemis en verlatenheid.
In korte, vaak ontroerende maar ook geestige hoofdstukken haalt Vilas herinneringen op aan zijn jeugd, zijn ouders en andere familieleden en vertelt hij over zijn latere leven, zijn twee zoons, zijn drankzucht en zijn mislukte huwelijk. Deze persoonlijke familiekroniek speelt zich af tegen het decor van een vermolmd Spanje van de afgelopen decennia. Hij koppelt de gebeurtenissen in zijn leven aan de staat van zijn land: corruptie en inhaligheid, katholicisme, armoede en de geslotenheid van de Spanjaarden als het op persoonlijke, familiaire kwesties aankomt.
De intieme familiekroniek is hierdoor ook een meeslepende kroniek van het moderne Spanje, geschreven in een sprankelende lyrische taal (Vilas is ook een bekroond dichter). Vilas' stem is vertrouwd en uitzonderlijk, naïef en wijs, intiem en groots. Een gedurfde, belangrijke maar ook ontwapenende en ontroerende roman, die in veel landen al opzien baarde, prijzen won en lezers vond.
