Samen schreven ze zeven gedichten in de lentelockdown, waarna er nog enkele volgden in de winterlockdown. Frappant: in de zomer tussen de lockdowns schreven ze niet. Want dan zaten ze op een strand of zo. De poëzie overstijgt de situatie. De gedichten springen van het blad en tegelijkertijd duiken de twee dichters heel diep in wat ze voelen en rondom zich opmerken.
In grafisch vormgeefster Estelle De Nijs hebben Simon & Jan een ware kunstenaar bereid gevonden om hun werk vorm te geven. Het is één van de mooiste en meest urgente dichtbundels geworden die ooit het daglicht zullen zien tijdens een lockdown, geschreven in een lockdown door een Jan en een Simon.