'Ik ben van de leeftijd om veel herinneringen te hebben aan de hoogtij-jaren van wat je het linkse chauvinisme kunt noemen,'schrijft Joost Zwagerman in De schaamte voor links. 'In die jaren stond je je erop voor dat je links stemde.' Maar tegenwoordig heerst grote verwarring aan de linkerzijde van het politieke spectrum. Die verwarring komt het pijnlijkst aan het licht bij drie wezenlijke kwesties: het normenen-waarden-debat, de multicultuur en de uitholling van het onderwijs In alle drie de gevallen heeft links het initiatief voor het debat uit handen gegeven en wordt de agenda bepaald door een gelegenheidsalliantie van christenen en neoconservatieven. Hoe ontstond precies die leegte op links? En: is er een oplossing voor de morele en ideologische crisis en kan links zijn geloofwaardigheid en urgentie herwinnen? Joost Zwagerman besluit De schaamte voor links met een concrete aanbeveling.
Joost Zwagerman(1963) is de schrijver van 25 boeken, waaronder de romans Gimmick!(1989), Vals licth(1991), De buitenvrouw (1994) en Zes sterren (2002). Zijn meest recente essaybundel Transito(2006) bereikte de longlist de Gouden Uil en zijn gedichtenbundel Roeshoofd hemelt (2005) werd bekroond met de driejaarlijkse Paul Snoek Prijs.
Joost Zwagerman(1963) is de schrijver van 25 boeken, waaronder de romans Gimmick!(1989), Vals licth(1991), De buitenvrouw (1994) en Zes sterren (2002). Zijn meest recente essaybundel Transito(2006) bereikte de longlist de Gouden Uil en zijn gedichtenbundel Roeshoofd hemelt (2005) werd bekroond met de driejaarlijkse Paul Snoek Prijs.
