Zes jaar na de diagnose Parkinson werden er 30 pillen per dag geslikt. Zij deden hun werk niet. Er werd besloten om een Duodopa pomp te plaatsen. Met die pomp komt het medicijn Levodopa rechtstreeks in de dunne darm. Parki(nson) was als een schaduw in mij gekropen en dat was knap irritant. Elke keer een tranendal als ik aan iemand vertelde dat ik Parkinson had. Ik ben toen begonnen met het schrijven van een wekelijkse blog. In mijn blog vertelde ik hoe de loop naar de pomp is gegaan. De bloglezers liepen langs die onverwacht lange weg, langs de zijlijn, met ons mee. We moesten over hoge bergen, diepe dalen en wegafzettingen. Geen mooie begaanbare weg. Voor mij was die blog een uitkomst. Het bespaarde een hoop tranen, én, niet onbelangrijk, iedereen was op de hoogte! De loop naar de POMP had heel wat voeten in de aarde, maar wij zijn er gekomen. Als ik mijn leven een cijfer moet geven dan is het vóór de pomp een 4 en ná de pomp een 7,5
