In het verhaal "Penwortel" worstelt Lise Stevin met de rouw om haar moeder, met de noodzaak het ouderlijk huis op te ruimen en met een uitzichtloos beroepsleven. Op een zondag in juni ontdekt ze in een lade van een commode een bundel oude familiepaperassen. Wanneer ze de documenten ontcijfert, dringen zich de geschiedenissen op die het leven van haar ouders bepaalden.
In "Penwortel" onderzoekt Leen Huet [1966] de betekenis van familieverhalen, van verbondenheid met een landschap en van nationale gevoelens in een zo weinig nationalistisch land als België. Is er nog toekomst voor deze bijzondere politieke constructie? Wat met de burgers die België graag als een oude, comfortabele jas beschouwen? En hoe ziet Lise's toekomst eruit?
In het Nawoord gaat Dirk Leyman in op Leen Huets literaire oeuvre en haar verbondenheid met de Franstalige Belgische literatuur.
In "Penwortel" onderzoekt Leen Huet [1966] de betekenis van familieverhalen, van verbondenheid met een landschap en van nationale gevoelens in een zo weinig nationalistisch land als België. Is er nog toekomst voor deze bijzondere politieke constructie? Wat met de burgers die België graag als een oude, comfortabele jas beschouwen? En hoe ziet Lise's toekomst eruit?
In het Nawoord gaat Dirk Leyman in op Leen Huets literaire oeuvre en haar verbondenheid met de Franstalige Belgische literatuur.
