In de Stille Oceaan, tussen Californië en Japan, drijft een hoeveelheid plastic op een oppervlakte die twee keer zo groot is als de Verenigde Staten. Dit is de vuilstortplaats van de natuur, de plek waar het afval dat in zee terechtkomt naartoe drijft: The Great Pacific Garbage Patch, ofwel de Plastic Soep.
In april 2009 gaat een bijzonder project van start: A Convenient Truth, ofwel ACT. Jonge Nederlandse wetenschappers gaan op zoek naar oplossingen voor de belangrijkste wereldproblemen, en brengen de gevonden oplossingen in praktijk. De Plastic Soep is het eerste onderwerp dat ze aanpakken.
Jesse Goossens reisde naar de Verenigde Staten om een idee te krijgen van het probleem van plastic afval, en van de oplossingen die er over de hele wereld al op gevonden zijn. In Plastic Soep doet zij in de vorm van blogs verslag van haar bevindingen, haar verbijstering, haar woede en haar hoop. Daarnaast interviewt zij mensen die zich met de kwestie bezighouden. Van Captain Moore - ontdekker van de soep - tot representanten van de plasticindustrie, van milieuorganisaties tot recyclers, en van minister Cramer tot de directeur van UNEP New York.
Plastic Soep is een kleurrijk geheel in woord en heel veel beeld.
Plastic Soep leest als een shocktherapie: onverbloemd wordt uit de doeken gedaan wat plastic afval voor gevolgen heeft voor onze gezondheid en voor het milieu - niet alleen in de Stille Oceaan, maar ook hier en nu in Nederland.
Maar Plastic Soep vormt bovenal een bron van inspiratie: samen kunnen we het probleem aanpakken en onze wereld gezonder maken
In april 2009 gaat een bijzonder project van start: A Convenient Truth, ofwel ACT. Jonge Nederlandse wetenschappers gaan op zoek naar oplossingen voor de belangrijkste wereldproblemen, en brengen de gevonden oplossingen in praktijk. De Plastic Soep is het eerste onderwerp dat ze aanpakken.
Jesse Goossens reisde naar de Verenigde Staten om een idee te krijgen van het probleem van plastic afval, en van de oplossingen die er over de hele wereld al op gevonden zijn. In Plastic Soep doet zij in de vorm van blogs verslag van haar bevindingen, haar verbijstering, haar woede en haar hoop. Daarnaast interviewt zij mensen die zich met de kwestie bezighouden. Van Captain Moore - ontdekker van de soep - tot representanten van de plasticindustrie, van milieuorganisaties tot recyclers, en van minister Cramer tot de directeur van UNEP New York.
Plastic Soep is een kleurrijk geheel in woord en heel veel beeld.
Plastic Soep leest als een shocktherapie: onverbloemd wordt uit de doeken gedaan wat plastic afval voor gevolgen heeft voor onze gezondheid en voor het milieu - niet alleen in de Stille Oceaan, maar ook hier en nu in Nederland.
Maar Plastic Soep vormt bovenal een bron van inspiratie: samen kunnen we het probleem aanpakken en onze wereld gezonder maken
