De roman Pleisterplaats Belleville verschijnt drie jaar na de aanslag op Charlie Hebdo. Peter Lenssen stond een hommage voor ogen aan Charlie Hebdo, een monument voor de vrijheid van meningsuiting, gedreven door 'Je suis Charlie', de schreeuw om solidariteit die opklonk meteen na het bloedbad in Parijs. Want zijn we niet allemaal verknocht aan onze vrijheid? Het pakte anders uit. Pleisterplaats Belleville is het testimonium geworden van een mensenrechtenactivist die voelt dat de grond onder zijn voeten wegzakt en dat mensenrechten en de vrijheid van het woord steeds meer onder druk komen te staan. Pleisterplaats Belleville symboliseert het einde van een tijdperk. Peter Lenssen schrijft over de hartstochtelijke liefde tussen twee mannen, de bloedig neergeslagen opstand in 2013 op het Taksimplein in Istanbul en de laffe aanslag op Charlie Hebdo, over hoop en tegenspoed en de plicht tot bescherming van menselijke waardigheid. Een hoogst actueel boek.
«Mijn god, wat was hij mooi met die robuuste, ongeschoren kop, die strakke, verweerde spijkerbroek om zijn stevige billen en dan dat soepele, bruine bovenlijf dat door het zijwaartse licht, gelijk Michelangelo's David, uit het donker tevoorschijn werd gebeiteld. De lakens op het bed leken zich vanzelf te openen.»
Jarenlang reist Paul Goedemond gepassioneerd de wereld af om mensenrechtenactivisten te interviewen. Hij schrijft over hen en biedt hun een podium. Paul gelooft hartgrondig in de kracht van democratie en het vrije woord. Totdat in Istanbul de Turkse activiste Aysel waarmee hij zich sterk emotioneel verbonden voelt, wordt opgepakt en verdwijnt. Pogingen haar terug te vinden, lopen op niets uit. Ook in zijn persoonlijk leven blijven tegenslagen niet uit. John, zijn grote liefde, sterft na een ellendig ziekbed aan kanker. De treurnis om het verlies van zijn geliefde wordt verhevigd door de aanslag op Charlie Hebdo. Hij twijfelt aan het werk waar hij zich altijd met ziel en zaligheid voor heeft ingezet, en aan het belang van de strijd voor mensenrechten. Paul raakt in een diepe depressie. Hij krijgt geen woord meer op papier. Op aandringen van zijn zus Martha vertrekt hij naar Parijs om weer op te krabbelen en zichzelf te hervinden. Dat lukt in eerste instantie nauwelijks. De spoken uit het verleden blijven hem achtervolgen. In een café ontmoet hij Barry, een Iraans-Amerikaanse fotograaf, die een dubbelleven leidt. Zijn aanwezigheid brengt nieuwe hoop. Maar niet voor lang.
In 2017 verscheen van Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn monumentale roman Bitterdagen: 'Een draaikolk van verhalen', 'een warreling van hallucinaties, dromen, herinneringen en flashbacks', 'een geweldig, ontroerend boek'.