De eerste vrouwelijke minister op het ‘moederdepartement’ van Binnenlandse Zaken is drie decennia na haar dood allerminst vergeten. Haar uitspraak ‘Een beetje integer kan niet’ wordt nog regelmatig geciteerd, twee prijzen dragen haar naam, er zijn een lezing en een leerstoel naar Ien Dales vernoemd. De nuchtere, kordate sociaaldemocrate boezemde ontzag in en bekritiseerde onomwonden wat ze beschouwde als ‘volkomen flauwekul’ en ‘echte klets’. Ze was toegankelijk en kon heel goed luisteren, maar ook met veel overtuigingskracht gesprekken leiden. In 1993 hielp Dales op indrukwekkende wijze de Algemene wet gelijke behandeling door de Kamer te loodsen, waarmee ze een icoon werd binnen de homobeweging. In navolging van haar leermeester ds. Willem Banning, een van de oprichters van de PvdA, concentreerde ze zich op het bestrijden van onrecht, zonder haar energie te verspillen aan ideale toekomstmodellen.
