Erwin Mortier weer te dichten. Precieuze mechanieken is het
weergaloze resultaat. Terwijl de wereld ten prooi valt aan onze
beschaving en de mens haar zintuig voor esthetiek dreigt te verliezen,
staat de dichter op in de stellige overtuiging dat niets
minder dan schoonheid de wereld kan redden van de welig
tierende haat.
In Precieuze mechanieken trekt Mortier ten strijde tegen de
lelijkheid en stelt hij de pracht van de taal centraal. Hij knipoogt
naar Flaubert, Zagajewksi en andere dierbare schrijvers die hij
als zijn literaire vaders beschouwt. Ook richt hij zich, net als in
zijn pijnlijk mooie roman Gestameld liedboek, tot zijn overleden
moeder om zijn hart te luchten. Aan het slot spreekt zij terug,
biedt hem een inkijk in het Hemelrijk en stelt haar zoon gerust.