Ida Gerhardt heeft veel geschreven over haar jeugd waar met name de verstandhouding met haar moeder moeizaam was. In de bundel "De ravenveer" is het gedicht 'In memoriam patris', ofwel 'ter herinnering aan mijn vader' opgenomen. Ida Gerhardt deelt een aantal uur met haar vader, wordt betrokken in zijn volwassen leven. Haar vader neemt hij haar mee naar een andere werkelijkheid, weg uit de situatie thuis waar veel spanningen zijn. Als zij weer naar huis gaan, lopen ze het onweer tegemoet, donkere wolken zijn boven hun woonplaats samengepakt, maar doordat zij zich gedragen voelt door haar vader, kan niets haar nu raken.
