Twee jaar geleden kreeg Max Pam een hersenbloeding. Hij overleefde maar had een moeilijke revalidatie voor de boeg. In Het ravijn doet hij verslag van zijn herstel, dat begint op de dag dat hij ogenschijnlijk zonder aanleiding op de grond valt en in een rolstoel belandt. In dit boek beschrijft Max Pam hoe hij weer leerde lopen, veters strikken, fietsen en hoe hij opnieuw zijn rijbewijs moest halen.
Max Pam wil hiermee niet alleen zijn fysiek herstel vertellen maar beschrijft ook de angsten die de mensen bedreigen als er iets mis gaat in hun hoofd.
‘Ik was niet bang voor de dood’, zegt Max Pam, ’ik was bang om te blijven leven – als wrak’.
Max Pam wil hiermee niet alleen zijn fysiek herstel vertellen maar beschrijft ook de angsten die de mensen bedreigen als er iets mis gaat in hun hoofd.
‘Ik was niet bang voor de dood’, zegt Max Pam, ’ik was bang om te blijven leven – als wrak’.
