Het was de wens van Erdoan om in 2007 president van Turkije te worden en hij stelde zich kandidaat, maar onder druk van zijn partij zag hij hier tenslotte van af. Zijn trouwe politieke bondgenoot Abdullah G?l werd naar voren geschoven om de plaats van Erdoan in te nemen. Niettemin is Erdoan nog steeds de belangrijkste politicus van Turkije, die zijn land lid wil maken van de Europese Unie; iets waar vanaf 1963 door vele Turkse premiers naar is gestreefd.
Waarom is het lidmaatschap van de Europese Unie zo belangrijk voor iemand die een vroom moslim is en geen andere taal dan het Turks spreekt? Kan hij beschouwd worden als moslim-equivalent van een Europese christendemocraat of is hij een islamist die van Turkije een strenggelovig land wil maken, dat vergelijkbaar is met andere moslimlanden in het Midden-Oosten? Gaan islam en democratie samen of moet er gesteld worden dat Turkije, ondanks zijn seculiere grondwet, een overwegend moslimland is, waar geen plaats is voor een andere identiteit? Op deze vragen geeft Maurice Becker in zijn boek Recep Tayyip Erdoan een antwoord.